Okay, we zijn in Canada aangekomen, was een leuke trip en veel gezien onderweg. Wij hebben de zogenaamde Interstate (snelweg) links laten liggen en de locale wegen genomen, dit zorgde ervoor dat we plotsklaps voor een veerpont stonden die niet in de navi stond. Op het veerpont wat gesproken met Amerikanen, die vroegen ons uit welk deel van Massachusetts wij kwamen, zij keken namelijk eerst naar de kentekenplaat van de auto. Onderweg nog in de remmen gemoeten voor een overstekende ree met in haar kielzog een kalf, dit was erg leuk. Ook lopen er ook overal eekhorns rond, grappige beestjes zijn dat. De verrassing bij de mensen op het veerpont was groot toen wij vertelde dat wij uit Nederland kwamen, maar wel leuk, men wilde van alles weten. We zaten midden op/in het platte land en daar komen volgens mij niet zo veel mensen van buiten. Uiteidelijk de grens met Canada overgestoken, een groot verschil met Amerika, daar maaien ze het gras van de wegberm en snoeien ze de bomen langs de weg, in Canada zijn ze daar wat makkelijker in. Eenmaal in Montreal werden wij aangenaam verrast door de schoonheid van de stad, mooie gebouwen en vriendelijke mensen. Ook het hotel is erg centraal gelegen, midden in de stad zeg maar. Het laatste deel van de trip heeft David zich wat zitten vervelen en heeft gedacht hoe kan ik het voor iedereen wat spannender maken! Bij binnenkomst in het hotel, na het inchekken vroeg hij mij heel voorzichtig, " pap, kan jij ook een prop papier uit mijn oor halen?" Vraag ik hem, hoezo, antwoord hij, nou ik zat wat te rommelen en heb toen een prop papier in mijn oor gestopt en kan het er nu niet meer uit krijgen! Er was niets te zien, zo diep zat dat propje, maar goed uiteindelijk op de hotelkamer aangekomen met een pincet in de aanslag, witte jas aangedaan en rubberen handschoenen heb ik het propje uit zijn oor gehaald, oef de schrik zat er goed in bij hem, en zijn blijdschap dat het eruit was, was dan ook groot. Ik ga nu stoppen, er staan er een paar te "zeuren" dat ze downtown Montreal willen en dat wil ik natuurlijk ook graag. Oh ja jullie kunnen best wat reacties schrijven hier op het blog hoor, vinden wij leuk en zullen er op reageren. Tot later, Harry en de rest.